نشست های اجتماعی بخش مهمی از کار را تشکیل می دهند. در این گردهمایی هاست که می توان به همراه دوستان تفریح کرد،‌ با مشتری های جدید آشنا شد و قراردادهای مختلف بست.
اما از سویی دیگر این نشست ها می توانند دام هایی خطرناک باشند. کافی است بیش از حد احساس راحتی کنید و خودمانی شوید، قوانین پنهان اجتماعی را زیر پا بگذارید و در نتیجه به راحتی خود را نابود کنید، در حالی که هیچ وقت نمی فهمید چرا؟
در متن زیر ده دستور آداب معاشرت آورده شده، که توصیه می کنیم به دقت آنها را بخوانید و سعی کنید به اندازه بیماری وبا از آنها دوری کنید. اگر همکاران بی احتیاطتان می خواهند به این محدوده ممنوعه پا بگذارند، به خودشان مربوط است ولی بهتر است شما حواستان را جمع کنید که درگیر چنین دردسرهایی نشوید.
عدم توجه: روی برگرداندن از شخصی که در حال صحبت با شماست، نشانه بی ادبی است. بذل توجه یکی از اصلی ترین نشانه های آداب معاشرت، و بهترین تمجید از طرف مقابل است. برای کسب نتیجه بهتر، می توانید با حالت های مختلف صورت و بدن حرکات بدن نشان دهید که به بحث علاقه مند هستید.
ـ شـُل دست دادن: این حرکت نشان دهنده عدم اطمینان شما به خود است. به نرمی دست بدهید. این کار بیانگر اعتماد به نفس، خونگرمی،‌ گشاده رویی و صداقت است. ولی مراقب باشید زیاده روی نکنید و دست طرف مقابل را خیلی محکم نفشارید، چون آن وقت فکر می کند که شما آدمی سلطه جو و طالب برتری هستید.
ـ پشت کردن به دیگری: زبان بدن (ایما و اشاره ها) شما می تواند شخصیتتان را نشان دهد. اگر به خوبی با همکار خود برخورد نکنید، اعلام کرده اید که هیچ علاقه ای به صحبت ندارید. این کار به نوعی توهین است و می تواند منجر به ایجاد احساسات و تفکرات منفی و حتی خصمانه دیگران نسبت به شما شود.
ـ سیگار کشیدن: امروزه، در بیشتر قرارملاقات های عمومی از سیگار کشیدن به شدت اجتناب می شود. امتحانش مجانی است؛ در جمع سیگار آتش بزنید تا چه غیر سیگاری ها و چه سیگاری های مطیع قانون از شما بیزار شوند!
ـ برداشتن ظرف نوشیدنی با دست راست: همیشه نوشیدنی خود را با دست چپ بردارید. این طوری می توانید هنگام برخورد با دیگری، بدون دردسر و ریختن نوشیدنی روی لباس های خود یا طرف مقابل، با او دست بدهید. به علاوه دست راستتان گرم می ماند، چرا که نگهداری نوشیدنی با یخ، دستتان را سرد و مرطوب می کند.
ـ نپوشیدن کت: هیچ وقت لباسی مانند کت را در نیاورید یا اگر فرضاً برای کلاس گذاشتن کراوات زده اید، گره کراوات خود را شل نکنید مگر این که میزبان پیش از شما، چنین کاری بکند. به طور کلی، لباس نامرتب در نشست های عمومی بسیار ناپسند است.
ـ بیش از حد نزدیک ایستادن: هر یک از ما برای خود یک «حد آسودگی» داریم (که درافراد مختلف، متفاوت است) و دوست نداریم دیگران بدون اجازه به این فضای شخصی تجاوز کنند. اگر هم کسی این کار را بکند سعی داریم از او دوری کنیم و از متجاوز به خاطر نزدیکی بیش از حد بیزار می شویم.
ـ بلند صحبت کردن: با صدای بلند صحبت نکنید. این کار شما را مغرور و از خود راضی جلوه می دهد. صدایتان باید آرام و یکنواخت باشد و لحنتان باید با زمان و موقعیت حاضر در آن هماهنگ باشد.
ـ زمان پایان میهمانی: یک مهمانی رسمی هیچ وقت نباید بیشتر از دو ساعت طول بکشد. ساعت ۶ بعدازظهر شروع شود و حداکثر تا ساعت ۸ به پایان برسد. تا نیم ساعت پس از ساعت پایان مهمانی باید آنجا را ترک کرده باشید.
ـ صحبت همزمان: وقتی شخص دیگری صحبت می کند، بهترین روش اهانت کردن پریدن وسط حرف اوست! قبل از پاسخ دادن، اجازه دهید حرفش را تمام کند. به این ترتیب نشان می دهید که فرد مؤدبی هستید و طرف مقابل هم بهتر می تواند گفته های شما را بشنود و بفهمد. در ضمن راز سخنور خوب شدن، خوب گوش کردن است.
● وضعیت ظاهری شما در محیط کار
ظاهر هر شخص در محیط های کاری اهمیت زیادی دارد. استانداردهای زیر کمک می کند که ظاهر کارمندان با وضعیت کارشان هماهنگ باشد. بنابراین کارمندان بدون توجه به جنسیت و نژاد خود می توانند این استانداردها را رعایت کنند.
▪ برچسب نام
برچسب نام ، بخشی از اونیفورم هر کارمند است، بنابراین باید همیشه به لباس وصل باشد. در بعضی ادارات، این برچسب به صورت کارت نام، روی میز کارمندان قرار داده می شود.
▪ بهداشت شخصی
تمام کارمندان باید به بهداشت خود توجه نشان دهند تا احیاناً برای ارباب رجوع یا دیگر کارمندان ناخوشایند نباشند. بنابراین استحمام روزانه، استعمال بوی خوش، و مراقبت دقیق از دندان ها توصیه می شود. پاکیزگی و آراستگی موها نیز از نکاتی است که باید همواره در نظر داشت.
▪ اندازه موها
موهای آقایان باید تا بالای یقه کوتاه شود و نباید به پایین تر از خط میانی یقه برسد. موها باید به یک سمت شانه شود و مثلاً روی پیشانی نریزد.
کارمندانی که با غذای افراد ارتباط مسقیم دارند باید موهای خود را با کلاه بپوشانند.
خط ریش نباید از لاله گوش پایین تر بیاید؛ سبیل باید به خوبی آراسته شود و از لب پایین نیاید.
▪ کلاه گیس
استفاده از کلاه گیس، در صورتی که مدل و رنگ قابل قبولی داشته باشد و با ظاهر شخص سازگار باشد، بلامانع است.
▪ لباس مناسب با محیط کار
این یکی جزو ضروریات است. چنانچه اداره اونیفورم خاصی ندارد بهتر است آقایان از کت و شلوارهای مناسب محیط کار و پیراهن هایی با رنگ ملایم (سفید، بژ یا آبی) استفاده کنند. پوشیدن پیراهن های تیره یا رنگ های تند و زننده ممنوع است. کت های غیر رسمی و شلوارهایی که با موقعیت محل کار هماهنگ باشند، بلامانع هستند. لباس کارمندان زن نیز از فرم مانتوهای اداری خارج نشود (در این مورد نیز پوشیدن رنگ های تند و زننده، و لباس های تنگ برای محیط کار نامناسب است).
اگر در مورد انتخاب نوع پوشش و لباس خود دچار مشکل هستید به پوشش کسانی که در رأس شرکت هستند توجه کنید.
▪ کارمندان زن و مرد با اونیفورم
چنین کارمندانی باید لباس های فرم تعیین شده برای کار را بپوشند. اونیفورم ها باید همیشه مرتب و تمیز و اتو کشیده باشند.
چنانچه لباس فرم از اموال اداره باشد، خود کارمند باید هرگونه آسیب وارده به لباس را رفو و تعمیر کند. چنانچه آسیب وارده قابل اصلاح نبود باید به رئیس خود اطلاع دهید. در صورت ترک دائمی محل کار، کارمندان باید تمام لباس ها و وسایل را به صاحب کار برگردانند.
▪ کفش
کفش ها باید استاندارد و مطابق با عرف کاری باشند. از آنجا که کفش های تنیس، کتانی و صندل برای محیط کار غیراستاندارد هستند، نباید در محیط کار از آنها استفاده کرد. (استثنائاً کفش های تنیس را می توان در استخرها و سالن های ورزشی به پا کرد.)
ـ نکته: پیش از خرید هر لباس و پوشاکی، به موقعیت خود در محل کار، محیط کار و هم چنین آب و هوا و نوع شغل خود توجه کنید.
▪ موارد دیگر
اصولاً در محیط کار کارمندان می بایست از مصرف بیش از اندازه لوازم آرایشی خودداری کنند. بلندی ناخن ها باید در حد متوسط و زیر آنها همیشه تمیز باشد. جواهرات مورد استفاده نیز نباید سنگین یا چشمگیر باشد؛ در مجموع تأکید بر سادگی و ظاهر طبیعی کارمندان است.
▪ آداب معاشرت در کار
- محققان معتقدند «مهارت های انسانی» بیش از مهارت های فنی و دانش در پیشرفت کاری افراد تأثیر دارد.
- جنسیت افراد در مناسبات کاری نقشی ندارد ولی مرتبه شغلی بسیار حائز اهمیت است.
- هنگام تعارف به دیگران، صادقانه رفتار کنید و هنگام پذیرش تعارف دیگران با قدرشناسی تشکر بگویید.
● چند قانون آداب معاشرت
رعایت برخی آداب پسندیده به شما کمک خواهد کرد تا شأن و منزلت اجتماعی تان ارتقا یابد. در این متن نـکاتـی ذکر شده که می تواند در این امر به شما کمک کند.
هنگامی که با صدای بلند صحبت می کنید ، بـاعث بالا رفتن سطح استرس میان اطرافیان خود می گردید. بـلند صحبت کردن بیانگر آن است که شما قادر به بحث منطقی با دیگران نـیـستید و عجز شما را در استدلال معقولانه نشان می دهد و این که می خـواهـیـد حرف خودتان را با توسل به زور و خشونت به کرسی بنشانید.
با رعایت این نکات ساده ، دوستان بیشتری خواهید داشت و فردی خوش محضر محسوب خواهید شد.
۱) همیشه مؤدب باشید
همواره نسبت به همه مؤدب و با نزاکت بـاشید.
۲) هیچگاه دشنام ندهید
دشنام و ناسزاگویی مطلقاً ممنوع است، چون نشان می دهد که شما قادر نیستید برای بـیـان عقاید خودتان از واژه ها و لغات مناسب تری بهره بگیریـد.
۳) با صدای بلند صحبت نکنید
هنگامی که با صدای بلند صحبت می کنید ، بـاعث بالا رفتن سطح استرس میان اطرافیان خود می گردید. بـلند صحبت کردن بیانگر آن است که شما قادر به بحث منطقی با دیگران نـیـستید و عجز شما را در استدلال معقولانه نشان می دهد و این که می خـواهـیـد حرف خودتان را با توسل به زور و خشونت به کرسی بنشانید. هـمـچـنـیـن بلند صحبت کردن سبب جلب توجه اطرافیان می گردد، البته توجه منفی.
۴) کنترل خود را از دست ندهید
زمانی که شما کنترل اعصاب خود را از دست می دهید و از کوره در می روید، به همه نشان می دهید قادر به کنترل احساسات و هیجانات خود نمی باشید. وقـتـی هم که شما از کنترل رفتار خودتان عاجز هستید، چـگونـه قـادر بـه کـنـترل چیز دیگری خواهید بود؟ همواره خونسردی خود را حفظ کنید ( کار آسانی نخواهد بود اما به زحمتش می ارزد).
۵) به دیگران خیره نشوید
زل زدن به دیگران و چـشـم چـرانـی نوعی تعرض به دیگران محسوب می گردد. شما که نمی خواهید بی جهت دیگران را مرعوب خود سازید؟
۶) صحبت کسی را قطع نکنید
پیش از آنکه اظهار عقیده ای بکنید، اجـازه دهـیـد صـحـبت دیگـران بـه پایان برسد. میان صحبت کسی پریدن، نشانه بی نزاکتی و عدم برخورداری از مـهـارت های اجـتـمـاعـی فرد است. اگر نمی خواهید خودبین و از خود راضی به نظر آیید، هیچگاه صحبت کسی را قطع نکنید و هرگاه ناچار بـه انـجـام ایـن کـار شـدیـد، گـفـتـن جـمله «معذرت می خواهم» را از یاد نبرید. مـؤدب بـودن بـه مـفـهـوم آن اسـت کـه بـرای موقعیت، عقاید و احساسات دیگران احترام قائل شویم.
۷) همیشه وقت شناس باشید
مهم است که به وقت دیگران احترام بگذارید. سـر مـوقـع در جـلسات ، قـرار مـلاقـات هـا، موقعیت های شغلی و اجتماعی حضور یابید. علاوه بر آن ، یک فرد متشخص می داند چه زمانی باید میهمانی را ترک کند.
۸) اسرار زندگی خصوصی خود را فاش نسازید
آبرو، شرافت، صداقت و بصیرت بـزرگـتـریـن و مـهـمـتـرین عـامـل برای حفظ اعتبار یک فرد متشخص است. جزئیات زندگی شما باید محرمانه باقی بمانند، پس صحبتی در رابطه با زندگیتان به میان نیاورید.
۹) حرمت بزرگترها را نگاه دارید
شما باید همانطور که دوست دارید مورد احترام دیگران باشید، خودتان نیز به دیگران احترام بگذارید. متأسفانه امروزه جوانان خیال می کنند همه چیز را می دانند و از همه چیز سر در می آورند و در واقـع خـود را عـقـل کل می دانند اما این طور نیست. کافی است به ۵ سال پیش خود بیندیشید... یقیناً شما امروز بسیار باهوش تر و با تجربه تر شده اید. اینطور نیست؟ بـا آنـکـه ۵ سـال پـیـش نـیـز فکر می کردید همه چیز را می دانید.
۱۰) به اشتباهات دیگران نخندید
این یکی از پست ترین کارهایی است که کسی ممکن است انجام دهد. هـنـگـامـی کـه شما اشتباهی مرتکب می شوید یا خرابکاری می کنید، تنها انتظاری که از دیـگران دارید اینست که اشتباهات و خطاهای شما را به رویتان نیاورند و از آنها چشم پوشی کنند. از آن مهمتر شما را به واسطه آنها مورد تمسخر قرار ندهند.
۱۱) کلاه خود را از سر بردارید
شاید امروزه این رسم دیگر هوادار نداشته باشد اما شما بـاید کـلاه خود را به هنگام داخل شدن به منزل از سر بردارید. از آن گـذشـتـه هیچگاه با کلاه بر سر میز غذا ننشینید.
۱۲) پیش از صرف غذا منتظر بمانید همه میهمانان سر جایشان بنشینند
زمانی که برای صرف غذا سر سفره یا میز می نشینید ، باید منتظر بمانید تا تمام میهمانان کاملاً سـر جایشان بنشینند و آماده صرف غذا گردند. هـمـه افـراد بـاید در یک زمـان شـروع بــه صـرف غذا کنند.
۱۳) فخر فروشی نکنید
هیچ کس از آدم لاف زن خوشش نمی آید. در هنـگام گـفـتـگو دربـاره مـسائـل مـالی به دارایی های خود اشاره نکنید و ثروت خود را به رخ نکشید.
۱۴) مرتب به ساعتتان نگاه نکنید
هنگامی که در محفلی هستید، مدام به ساعت خود نگاه نکنید مگر آنکه بـلافـاصله قصد ترک آن محل را داشته باشید. وقتی به ساعتتان نگاه می کـنـیـد دیـگران اینطور برداشت می کنند که شما خسته و بی حوصله شده اید.
● اصول کلی لباس پوشیدن و نحوه انتخاب آن
اغلب افراد در انتخاب لباسی متناسب با جثه و اندام خود، و همچنین چگونگی «جور» کردن آنها دچار سردرگمی می شوند. در اینجا به اصول کلی انتخاب و هماهنگ کردن لباس ها با یکدیگر می پردازیم.
۱) همواره لباسی را بپوشید که کاملاً اندازه شما باشد.
۲) اگر اضافه وزن دارید ، پوشیدن لباس های بزرگ، اندام شما را پنهان نمی کند و تنها هیکل شما را اغراق آمیزتر جلوه می دهد.
۳) در میهمانی ها ، صرفاً اگر کمر باریکی دارید از کمربند استفاده کنید در غیر این صورت از آن چشم بپوشید.
۴) پارچه های سنگین (مانند پشمی، بافتنی و چرمی) شما را سنگین وزن تر جلوه می دهند.
۵) پارچه های سبک وزن (مانند کتان و نخی) شما را لاغرتر نشان می دهند.
۶) رنگ های تیره شما را لاغرتر و کوچک تر می کنند.
۷) رنگ های روشن شما را بزرگ تر و حجیم تر نشان می دهند.
۸) لباس هایی که بالاتنه و پایین تنه یک رنگ دارند، شما را لاغرتر جلوه می دهند.
۹) لباس هایی که رنگ بالاتنه و پایین تنه آنها متفاوت است، شما را بلند قدتر نشان می دهند.
۱۰) لباس های «یقه بلند» گردن را کوتاه تر می کند.
۱۱) گردن بند ِ کوتاه نیز گردن را کوتاه تر می کند.
۱۲) روسری که به سمت پایین آویزان شده باشد، قد شما را بلندتر جلوه می دهد.
۱۳) لباس با خطوط افقی شما را چاق تر، و با خطوط عمودی شما را لاغرتر جلوه می دهد.
▪ برای لاغرتر و بلند قدتر به نظر رسیدن نکات زیر را رعایت کنید:
۱) لباس های کاملاً اندازه بپوشید؛ لباس های خیلی کوچک و خیلی بزرگ تنها شما را چاق تر نشان می دهند.
۲) لباس های یک دست یک رنگ بپوشید؛ ترجیحاً یک رنگ از سر تا نوک پا.
۳) از پوشیدن لباس های با طرح برجسته و پارچه های زمخت خودداری کنید.
۴) لباس های تیره رنگ با پارچه های نازک و نرم بپوشید.
۵) شلوار را در ناحیه کمر بالا بیاورید نه پایین تر.
۶) از پوشیدن لباس های با نقش و نگار شلوغ خودداری ورزید.
۷) لباس با طرح راه راه عمودی بپوشید.
۸) از داشتن ملزومات بیش از حد خودداری کنید.
۹) کفش پاشنه بلند به پا کنید. ( برای خانم ها )
▪ برای کوتاه تر و چاق تر به نظر رسیدن نکات زیر را رعایت کنید:
۱) لباس های با رنگ متفاوت بپوشید.
۲) رنگ های روشن و پر رنگ بپوشید.
۳) لباس های چند لایه به تن کنید.
۴) کفش بدون پاشنه و ظریف بپوشید.
۵) شلوار تمام قد ( و نه کوتاه) به پا کنید.
۶) از پوشیدن لباس های سرتاسر یک رنگ بپرهیزید.
۷) لباس با طرح راه راه عمودی نپوشید.
▪ چگونه لباس هایمان را «سِت» کنیم
۱) رنگ جوراب باید همرنگ شلوار یا تیره تر از آن باشد.
۲) رنگ کمربند باید با رنگ کفش یکسان باشد.
۳) کت و شلوار خاکستری و سرمه ای با کفش مشکی، و کت و شلوار قهوه ای و زیتونی با کفش قهوه ای «ست» است.
● چه رنگ لباسی مناسب شماست؟
شاید برای شما اتفاق افتاده باشد که دوستتان در حالی که پیراهنی رنگی به تن کرده، مورد تحسین، تمجید و توجه فراوان اطرافیان قرارگرفته باشد. اما وقتی شما نیز مانند او پیراهنی به همان رنگ تهیه کرده و به تن می کنید، نه تنها کسی شما را تحسین نمی کند، بلکه لباستان مورد تمسخر و ریشخند دوستانتان قرار می گیرد...
اگر می خواهید بدانید چرا آن پیراهن صورتی مناسب شما نبوده و این که اصلاً می توانید لباس های رنگ روشن بپوشید یا نه، این مقاله را بخوانید.
▪ پوست های تیره
کسانی که پوست تیره دارند معمولاً دارای چشم و موی مشکی یا قهوه ای تیره هستنند. این افراد باید لباسی را انتخاب کنند که با رنگ های تیره مغایرت داشته باشد. این مغایرت چهره را از یکنواختی بیرون می آورد و باعث جذابیت بیشتر اشخاص می گردد.
رنگ های مناسب این گروه عبارت اند از: صورتی، سفید، خاکی، آبی ملایم، طوسی روشن.
رنگ های نامناسب افرادی که پوستشان تیره است نیز:مشکی، قهوه ای تیره، فیروزه ای، سبز شمعی، قرمز تیره است.
اگر شما هم جزو این دسته افراد هستید از پوشیدن لباس با رنگ های گرم و تیره خودداری کنید. از آنجایی که رنگ مشکی و آبی تیره معمولاً به عنوان لباس رسمی کار در نظر گرفته شده و نمی توان به طور کامل آن را کنار گذاشت، لذا سعی کنید به کارگیری آنها را به حداقل رسانده و فقط در صورت لزوم از آنها استفاده نمایید.
▪ پوست های معمولی (نه تیره و نه روشن)
افرادی که دارای چنین رنگ پوستی هستند می توانند تقریباً از هر رنگ لباسی استفاده کنند. از آنجا که هر دو رنگ روشن و تیره می تواند با این گونه رنگ پوست مغایرت داشته باشد، بنابراین از هر دو طیف رنگ می توان استفاده کرد ولی بهتر است برای جذابیت بیشتر پیراهن را هماهنگ با رنگ چشم انتخاب کرد.
رنگ های مناسب این گروه عبارت اند از: بژ، آبی، سورمه ای، گندمی، مشکی، صورتی
رنگ های نامناسب مغزپسته ای، بنفش، قهوه ای تیره، قرمز است.
تنها رنگ هایی را که در این گروه اصلاً نباید به کار برد، رنگ های نزدیک به رنگ پوست است. برای مثال اگر رنگ پوست شما زیتونی است، از پوشیدن لباس زیتونی یا قهوه ای خودداری کنید.
▪ پوست های روشن
این گونه افراد معمولاً موهایی بلوند و روشن داشته و رنگ چشم آنها سبز، آبی، خاکستری یا قهوه ای روشن است. رنگی مناسب این گروه است که با رنگ پوست تضاد داشته باشد.
رنگ های مناسب این گروه شامل: آبی ملایم، قهوه ای، بژ، آبی سیر، و هر رنگی غیر از سفید می شود.
رنگ های نامناسب قرمز، صورتی، نارنجی، زرد، ارغوانی است. در این گروه باید به طور کلی از رنگ های خشن و روشن استفاده نمود تا تضاد کافی با رنگ پوست به وجود آید. به کارگیری رنگ های گرم به هیچ عنوان توصیه نمی شود